20/07/01 ARBIS - Bijlage III
Koninklijk besluit van 20 juli 2001 houdende algemeen reglement op de bescherming van de bevolking, van de werknemers en het leefmilieu tegen het gevaar van de ioniserende stralingen

Over het algemeen wordt de effectieve dosis E die een individu van de leeftijdsgroep g ontvangt overeenkomstig onderstaande formule berekend:

In deze formule is E_extern de effectieve dosis als gevolg van externe blootstelling; h(g)_j,ing en h(g)_j,inh zijn de effectieve volgdoses via ingestie of inhalatie opgenomen eenheid radionuclide j (Sv/Bq) door een individu van de leeftijdsgroep g; _Jj,ing et J_j,inh zijn de opname via ingestie, respectievelijk inhalatie van de radionuclide j (Bq).

In tabel C wordt aangegeven wat de effectieve volgdosis via ingestie en inhalatie opgenomen eenheid radionuclide is voor blootgestelde werkers en voor leerlingen en studerenden van 18 jaar en ouder. De dochternucliden van radon en thoron blijven daarbij buiten beschouwing.

Wat betreft blootstelling van leden van de bevolking zijn in tabel A voor ingestie de waarden verwerkt die overeenkomen met de verschillende factoren f₁ voor opname via de darmwand bij zuigelingen en ouderen. Wat betreft blootstelling van leden van de bevolking zijn in tabel B voor inhalatie de waarden verwerkt voor de verschillende soorten longretentie, met passende waarden f₁ voor dat gedeelte van de opname dat wordt afgevoerd via het maag-darmstelsel. Indien informatie over deze waarden beschikbaar is, wordt de passende waarde gehanteerd; zo niet dan wordt de meest restrictieve waarde aangehouden. Wat beroepsblootstelling betreft zijn in tabel C de waarden voor ingestie verwerkt die overeenkomen met de verschillende factoren f₁ voor opname via de darmwand alsmede de waarden voor inhalatie voor de verschillende soorten longretentie, met passende waarden f₁ voor dat gedeelte van de opname dat wordt afgevoerd via het maag-darmkanaal. Indien geen specifieke informatie beschikbaar is over de AMAD (Activity Median Aerodynamic Diameter), dient men de inhalatiedosiscoëfficiënten te gebruiken die voor 5 μm werden berekend.

Tabellen D en E maken het mogelijk om rekening te houden met de chemische vorm van het element. In tabel D staan de factoren f₁ voor opname via de darwand per element en verbinding daarvan voor werkers en leden van de bevolking bij opname via ingestie. In tabel E staan de longabsorptietypen en de factoren f₁ voor opname via de darmwand per element en per verbinding daarvan voor blootgestelde werkers, leerlingen en studerenden van 18 jaar en ouder en leden van de bevolking bij opname en inhalatie.

Voor leden van de bevolking dient bij de longabsorptietypen en de factoren f₁ voor opname via de darmwand aan de hand van de beschikbare internationale richtsnoeren rekening te worden gehouden met de chemische vorm van het element. In het algemeen dient bij het ontbreken van informatie over deze parameters de meest conservatieve waarde te worden gehanteerd.

In tabel F worden de waarden gegeven voor de effectieve volgdosis per via inhalatie opgenomen eenheid van oplosbare of reactieve gassen of dampen die voorkomen onder specifieke verbindingen. De waarden voor volwassenen zijn zowel van toepassing op werkers als op leden van de bevolking.

In tabel G worden de dosiscoëfficiënten gegeven voor blootstelling van volwassenen aan edelgassen.

Radon in huis: 1,1

Radon op het werk: 1,4

Thoron op het werk: 0,5

Potentiële alfa-energie (van dochternucliden van radon en thoron): de uiteindelijk afgegeven totale energie tijdens het verval van dochternucliden van radon en thoron in de gehele vervalcyclus tot maar niet met inbegrip van Pb-210 voor dochternucliden van Rn-222 en tot stabiel Pb-208 voor dochternucliden van Rn-220. De eenheid is joule (J). Voor blootstelling aan een gegeven concentratie gedurende een gegeven tijd is de eenheid J.h.m^-3.

De limiet van de jaarlijkse opname is de activiteit van een radionuclide die, na inname in het menselijk lichaam via een gegeven opnemingsweg, voor een individu een effectieve te verwachten dosis oplevert die gelijk is aan de overeenkomstige effectieve dosislimiet, vastgesteld in artikel 20.

De limieten van de jaarlijkse opname, overeenkomend met de limieten van de jaarlijkse effectieve dosis bepaald in artikel 20, worden berekend in functie van de leeftijd, met behulp van de coëfficiënten voor de effectieve te verwachten dosis per eenheid van activiteit (Sv Bq -1 ) door inname via ingestie of inademing en in functie van de verschillende types longretentie, opgenomen in de tabellen van deze bijlage.

De maximale concentratie van een gegeven radionuclide, in een bepaalde chemische vorm, in de geloosde vloeistof wordt berekend aan de hand van de volgende formule:

waarbij:

–

C_L de maximale concentratie van het gegeven radionuclide, in een bepaalde chemische vorm, in de geloosde vloeistof is; deze concentratie wordt uitgedrukt in Bq/l;

–

h_g de effectieve volgdosiscoëfficiënt is per eenheid opgenomen radionuclide voor een volwassen lid van de bevolking; deze coëfficiënten worden uitgedrukt in Sv Bq^-1 en worden gegeven in deze bijlage III.

Deze maximale concentraties werden aldus berekend voor de meeste radionucliden. Zij zijn opgenomen in tabel H1 van deze bijlage. Hierbij wordt verondersteld dat alleen dit nuclide in de geloosde vloeistof aanwezig is.

Zoals aangegeven in art. 34.1, dient in geval van een mengsel van radionucliden waarvan de samenstelling gekend is, de volgende voorwaarde te worden nageleefd:

waarbij:

–

C_j de concentratie in de vloeistof is van de radionuclide j in de gegeven chemische vorm;

–

C_j,L de waarde van de concentratie is, die numeriek gelijk is aan het duizendste van de afgeleide limiet voor de opname via ingestie van dit radionuclide in de gegeven chemische vorm voor de leden van de bevolking.

Met toepassing van 36.1, is de atmosferische lozing van radioactieve stoffen in de vorm van gas, stof, rook of dampen, verboden als de concentratie van dat radionuclide, uitgedrukt in Bq/m 3 , aan het lozingspunt groter is dan de afgeleide limiet voor de concentratie in de lucht voor leden van de bevolking.

De afgeleide limiet voor de concentratie in de lucht voor leden van de bevolking is de gemiddelde jaarlijkse concentratie van een radionuclide in de ingeademde lucht, uitgedrukt activiteit per eenheid van volume, die bij een continue jaarlijkse blootstelling een opname voor een volwassen referentiepersoon tot gevolg heeft die gelijk is aan de limiet van de jaarlijkse opname.

In het geval van interne blootstelling van leden van de bevolking via inademing, worden de afgeleide limieten voor de concentratie van een radionuclide in de lucht, in het kader van de toepassing van artikel 36.1, berekend volgens de volgende formule:

waarbij:

Deze waarden werden op die manier berekend voor de meeste radionucliden. Zij zijn gegeven in tabel H2 van deze bijlage.

In geval van een mengsel van radionucliden waarvan de samenstelling gekend is, dient de volgende voorwaarde te worden nageleefd:

waarbij:

–

C_j de concentratie in de lucht is van de radionuclide j in de gegeven chemische vorm;

–

CA_j,L de afgeleide limiet is voor de concentratie van de radionuclide j in de lucht in de gegeven chemische vorm voor de leden van de bevolking, berekend volgens de formule beschreven in dezelfde bijlage.